Tanzaniaanse IKEA Handleidingen

Dag 8 t/m 10

Jambo,
Mambo wipi? (Alles goed?)

Een paar dagen radiostilte, dus in deze blog blikken we terug op de afgelopen drie dagen. Afgelopen woensdag zouden wel eventjes een schoolbord ophangen. Zo gepiept, een uurtje werk, dat moet genoeg zijn. Toch? Wel als je in Nederland bent. En stroom hebt. En een boormachine. Zonder dat is het een dagtaak boordevol met creativiteit. Een korte handleiding hoe zoiets werkt:

Stap 1: U neemt een spijker en een hamer en slaat hiermee een klein gaatje in de betonnen muur.
Stap 2: U neemt een schroevendraaier en dezelfde hamer. Dit vormt de boormachine. Tik, draai, tik, draai, tik, draai, etc.
Stap 3: U neemt een machete en stuk hout. Door het hout in een puntje te snijden, maakt u de broodnodige muurpluggen.
Stap 4. Pak de hamer uit stap een en twee en sla de pluggen in de muur.
Stap 5: Gebruik een tafel en houten planken om het bord recht tegen de muur te krijgen. Let op: niet waterpas, want dat is het gebouw ook niet.
Stap 6: Schroef het bord op de muur.

Benodigde tijd: een halve dag, aldus Mark en Bart.

Naast het schoolbord zijn op woensdag en donderdag ook de ramen geschuurd, de plafonds in de eerste twee lokalen zijn afgeverfd en er zijn twee deuren geplaatst. In lokaal drie is  begonnen met het plaatsen van het plafond en in het vierde lokaal is gestart met het pleisteren van de muren. Oftewel, het werk wacht op niemand!

Ondertussen kregen de dames hun handgemaakte jurk te zien. Het zag er prachtig uit! De mannen konden, bij het zien van deze kleurrijke verschijningen, hun aandacht even niet meer bij het werk houden.

Op donderdagavond was er wederom geen stroom. Onder de beangstigende sfeer die het kaarslicht bood, besloten we horrorverhalen te gaan vertellen. Een korte samenvatting:

Karen was verdwenen in Umbwe. Rozanne en bouwopzichter Tarimo zijn op zoek gegaan. Rozanne vond ineens een levende kat met een machete door zijn lijf en nam die mee op haar rug. Op de top van de kilimanjaro vond zij Karen die elf vingers miste. Goed verhaal, lekker kort.

Dan de vrijdagochtend. Die stond in het teken van ‘vloertje leggen’. Bereidingswijze:

Stap 1: U neemt 40 emmers zand.
Stap 2: U voegt 8 emmers grof zand toe.
Stap 3: U voegt 3 zakken cement toe.
Stap 4: U pakt een schep en vermengt dit alles tot een grijze, kleffe massa.
Stap 5: U vormt een rij van mensen die de emmertjes doorgeven naar het lokaal.
Stap 6: Geef de emmers aan de fundi (bouwvakker) die het cement verspreidt.
Stap 7: Ga terug naar stap 1 tot het lokaal vol is.

P.S. Rozanne had een speciale taak: zij mocht de lege emmers terugbrengen.

Om 11 uur zat de korte bouwdag erop, want het was tijd om ons klaar te maken voor een bijzonder weekend. Even opfrissen in ons hostel, Androlux, en om 12.30 uur stond de bus klaar om ons naar Handeni te brengen. De koffers vol met gesponsorde kleding en spullen werden op het dak gebonden en toen was het: gaan met die banaan!

Na 3 uur rijden moest Petra plassen, wat natuurlijk een kettingreactie veroorzaakte. Alle dames hielden het niet meer en sprintten de wildernis in op zoek naar een veilige beschutte plek om te dehydrateren. Dat kostte ons zeker 10 minuten. Goed verhaal, veel te lang.

Rond half 7 kwamen we aan in Handeni, waar de hereniging met Christina Keiya, onze gids van 3 jaar geleden, erg mooi was. We dineerden bij Christina thuis en sliepen die avond op het compound waar we enkele jaren geleden ook verbleven. Een bijzondere gewaarwording voor degenen die er destijds bij waren.

De nacht verliep bijna geruisloos. Ja, bijna. Want hoe komt u tot de stilte die nodig is om in slaap te komen? Een laatste gebruiksaanwijziging:

Stap 1: Vraag of de jamsessie in de naastgelegen kerk kan worden afgesloten. (00.15 uur)
Stap 2: Muilkorf de jankende honden. (02.00 uur)
Stap 3: Bemiddel in een schreeuwende ruzie tussen twee locals. (03.00 uur)
Stap 4: Trek de stekker uit de luidspreker van de moskee. (05.00 uur)
Stap 5: Vang de kippen en muilkorf deze ook. (06.00 uur)
Stap 6: Welterusten!  (06.30 uur)
Stap 7: Goedemorgen! (06.45 uur)

Tot zover weer even! Groetjes uit Handeni!

Mark & Bart (en de rest).